Dane LEI Dostęp do danych LEI i korzystanie z nich

Wytyczne Komitetu Nadzoru Regulacyjnego dotyczące danych Poziomu 2



Po konsultacjach społecznych przeprowadzonych w roku 2015 przez Komitet Nadzoru Regulacyjnego (ROC) 10 marca 2016 r. Komitet Nadzoru Regulacyjnego opublikował dokument pod tytułem „Gromadzenie danych na temat bezpośrednich i ostatecznych podmiotów dominujących podmiotów prawnych w Globalnym Systemie LEI – etap 1” (Collecting data on direct and ultimate parents of legal entities in the Global LEI System – Phase 1), który opisuje wytyczne procesu gromadzenia danych „Poziomu 2”, dotyczących tego, „które podmioty są właścicielami których podmiotów”, w celu uzupełnienia istniejących danych „Poziomu 1”, dotyczących tego, „kto jest kim”. Szczegółowe informacje na temat tych wytycznych można pobrać na tej stronie.

W maju 2019 r. Komitet Nadzoru Regulacyjnego opublikował „Wytyczne dotyczące powiązań funduszy inwestycyjnych i ich rejestracji w Globalnym Systemie LEI”, które szczegółowo opisują, w jaki sposób dane „Poziomu 2”, określające, „które podmioty są właścicielami których podmiotów”, są klasyfikowane według typów powiązań funduszy. W skrócie, wytyczne te zapewniają spójność danych dotyczących powiązań w całym GLEIS oraz ułatwiają standaryzację gromadzenia informacji o powiązaniach funduszy na poziomie globalnym. W związku z powyższym wprowadzono trzy nowe, odrębne typy powiązań, które mogą odnosić się do funduszy. Szczegółowe informacje na temat tych wytycznych można pobrać na tej stronie.

Gromadzenie danych na temat bezpośrednich i ostatecznych podmiotów dominujących podmiotów prawnych

Główne punkty wytycznych Komitetu Nadzoru Regulacyjnego podsumowano w raporcie w następujący sposób:

  • Podmioty prawne posiadające lub nabywające LEI zgłaszałyby swój „ostateczny podmiot dominujący objęty rachunkowością skonsolidowaną”, zdefiniowany jako podmiot prawny najwyższego szczebla sporządzający skonsolidowane sprawozdanie finansowe, oraz swój „bezpośredni podmiot dominujący objęty rachunkowością skonsolidowaną”. W obu przypadkach identyfikacja podmiotu dominującego byłaby oparta na księgowej definicji konsolidacji, mającej zastosowanie dla danego podmiotu dominującego.
  • Definicje z zakresu rachunkowości zostały określone jako punkt wyjścia, ponieważ Komitet Nadzoru Regulacyjnego stwierdził, że ich praktyczne zalety przeważają nad ograniczeniami wynikającymi z faktu, że zostały opracowane w innym celu, tj. do raportowania powiązań na rzecz inwestorów w oparciu o zasadę kontynuacji działalności. Praktyczne zalety są następujące: (i) mają zastosowanie zarówno do jednostek finansowych, jak i niefinansowych; (ii) zwiększyła się ich międzynarodowa porównywalność w związku z zapewnieniem większej zbieżności europejskich MSSF (Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej) i amerykańskich GAAP (Ogólnie Przyjętych Zasad Rachunkowości) w zakresie konsolidacji; oraz (iii) są powszechnie stosowane, publicznie dostępne, a ich stosowanie jest okresowo weryfikowane przez audytorów zewnętrznych.
  • Zbierane informacje byłyby publikowane w Globalnym Systemie LEI, a zatem byłyby swobodnie dostępne dla organów publicznych i uczestników rynku. Na tym etapie Globalny System LEI będzie rejestrować jedynie dane o powiązaniach, które mogą być upubliczniane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
  • Podmioty przekazywałyby informacje o powiązaniach do podmiotów nadających LEI w ramach Globalnego Systemu LEI, a podmioty nadające LEI weryfikowałyby je na podstawie publicznych dokumentów, jeżeli są dostępne (np. wykazu podmiotów zależnych w zbadanych skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych; rejestrów regulacyjnych) lub innych źródeł.
  • Informacje o podmiotach dominujących byłyby częścią informacji, które muszą być przekazane, aby nadać lub odnowić kod LEI, ale z możliwością odmowy dostarczenia tych informacji z powodów określonych w raporcie Komitetu Nadzoru Regulacyjnego.

Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) opracowała standardy organizacyjne i techniczne wymagane do zbierania danych o bezpośrednich i ostatecznych podmiotach dominujących podmiotów prawnych w Globalnym Systemie LEI.

Wytyczne dotyczących powiązań funduszy inwestycyjnych i ich rejestracji w Globalnym Systemie LEI

Główne punkty wytycznych Komitetu Nadzoru Regulacyjnego podsumowano w raporcie w następujący sposób:

  • Powiązanie: podmiot zarządzający funduszem, definiowane jako zależność, w której podmiot prawny jest uznawany za główny podmiot zarządzający funduszem, jeżeli jest prawnie odpowiedzialny za utworzenie i funkcjonowanie funduszu.
  • Powiązanie: struktura parasolowa, definiowane jako zależność, w której występuje podmiot prawny z jednym lub więcej niż jednym subfunduszem, gdzie każdy subfundusz ma własne cele inwestycyjne, odrębną politykę i strategię inwestycyjną, własne aktywa, inwestorów i rozłączną odpowiedzialność.
  • Powiązanie: Master-Feeder, definiowane jako powiązanie, w którym inwestycje Funduszu Feeder są dokonywane wyłącznie lub prawie wyłącznie w jeden fundusz (np. U.S, EU UCITS) lub kilka funduszy o identycznych strategiach inwestycyjnych (w przypadku tych ostatnich, o ile sytuacja ta kwalifikuje się jako powiązanie Master-Feeder zgodnie z obowiązującymi regulacjami, np. niektóre alternatywne fundusze inwestycyjne w UE), określany(ch) jako Fundusz Master (lub Fundusze Master).

Pliki do pobrania