Prasa i media Blog GLEIF

Aktualności na temat Identyfikatorów Podmiotów Prawnych – sierpień 2016 r.

Global Legal Entity Identifier Foundation przedstawia przegląd najnowszych zmian związanych z wdrażaniem Identyfikatora podmiotów prawnych


Autor: Stephan Wolf

  • Data: 2016-08-09
  • Odsłon:

W czerwcu 2016 roku w dzienniku Financial Times (FT), w artykule zatytułowanym „Aby osiągnąć prawdziwą przejrzystość, trzeba «połączyć korporacyjne kropki», zawarto komentarz na temat Identyfikatora podmiotu prawnego (LEI): „Jednym z powodów, dla których trudno jest obecnie śledzić skalę chińskiego długu korporacyjnego jest to, że jest on emitowany przez niejasną sieć podmiotów prawnych. Podobnie było w sytuacji, gdy organy regulacyjne borykały się ze skutkami upadku Lehman Brothers w 2008 roku, ponieważ bank ten posiadał prawie 3000 różnych podmiotów prawnych na całym świecie. Czy jest na to jakieś rozwiązanie? Na dobry początek rządy mogłyby udostępnić swoje rejestry korporacyjne w Internecie. Kolejnym kluczowym krokiem byłoby uzgodnienie przez rządy i firmy wspólnego standardu nazewnictwa podmiotów prawnych, co umożliwiłoby śledzenie ich w skali międzynarodowej”.

FT podsumowuje: „Na szczęście już rozpoczęto działania w tym kierunku: w 2014 roku utworzono Global Legal Entity Identifier Foundation. Wspiera ona wdrażanie i korzystanie z «identyfikatorów podmiotu prawnego» (LEI), standardu danych, który identyfikuje uczestników transakcji finansowych. Grupy takie, jak Data Coalition w Waszyngtonie, D.C., lobbują za wprowadzeniem przepisów, które zmusiłyby firmy do korzystania z LEI. (...) z każdym elementem danych lub każdorazowo po skorzystaniu z LEI, obraz globalnej działalności korporacji staje się nieco mniej zamazany dzięki pracy ukrytej armii maniaków komputerowych. Zasługują na nasze uznanie i wsparcie – w tym również (albo w szczególności) ze strony konsultantów w zakresie zarządzania”.

Aby ułatwić zainteresowanym śledzenie nowości związanych z wdrażaniem LEI, Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF) publikuje aktualizacje na ten temat za pośrednictwem blogu GLEIF. Ten wpis podsumowuje aktualności na temat LEI od maja 2016 roku.

Źródła cytowane w blogu wymieniono poniżej, w części zatytułowanej „powiązane odsyłacze”.

Mario Draghi, prezes Europejskiego Banku Centralnego, wzywa do „ustalenia niezbędnych wymogów” dotyczących korzystania z Międzynarodowego Numeru Identyfikacyjnego Papierów Wartościowych (ISIN) oraz LEI

Podczas Ósmej Konferencji dotyczącej Statystyki Europejskiego Banku Centralnego (EBC), która odbyła się 6 lipca 2016 roku, prezes EBC Mario Draghi powtarzał: „Tytuł dzisiejszej konferencji to «Statystyka banku centralnego: odejście od danych zagregowanych». Zdezagregowane dane są potrzebne do identyfikacji i analizy heterogeniczności rzeczywistego świata. Dla banków centralnych szczególnie ważne jest wdrożenie polityki w najskuteczniejszy sposób – musimy wiedzieć, jak nasze działania w zakresie ustalania zasad wpływają na wszystkie sektory gospodarki. Oba wyzwania wynikające z bieżącego klimatu ekonomicznego dla polityki monetarnej i makroostrożnościowej, a także informacje wymagane do prowadzenia mikroostrożnościowego nadzoru przez jednolity mechanizm nadzoru (SSM), zwiększają potrzebę korzystania z danych granularnych”.

„Jednak potrzeba większej dezagregacji danych również niesie ze sobą pewne wyzwania. Pierwszym z nich jest upewnienie się, że dane są gromadzone w taki sposób, aby można było wielokrotnie z nich korzystać. To z kolei wymaga większej harmonizacji oraz możliwości udostępniania danych między instytucjami z zachowaniem poufności. Drugie wyzwanie jest związane ze współpracą z sektorem finansowym, tak aby gromadzenie większej ilości danych nie stało się problematyczne”.

„Potrzeba harmonizacji i standaryzacji wykracza także poza Europę. Sektor finansów ma zasięg globalny, dlatego też wyższy stopień harmonizacji na całym świecie byłby korzystny zarówno dla regulacji, jak i związanych z nimi wymogów z zakresu danych dla instytucji globalnych. Konkretne kroki w kierunku standaryzacji obejmują ustalenie niezbędnych wymogów w zakresie korzystania z Międzynarodowego Numeru Identyfikacyjnego Papierów Wartościowych (ISIN) oraz globalnego Identyfikatora podmiotu prawnego (LEI). Europa powinna utrzymać wiodącą rolę we wdrażaniu drugiego etapu inicjatywy G20 dotyczącej luk w danych”.

Amerykańska Rada Nadzoru Stabilności Finansowej: „Szersze wdrożenie LEI przez graczy na rynku finansowym nadal stanowi priorytet dla Rady”

Rada Nadzoru Stabilności Finansowej (FSOC) odpowiada za identyfikację zagrożeń stabilności finansowej Stanów Zjednoczonych (USA), promowanie dyscypliny rynku oraz reagowanie na pojawiające się zagrożenia dla stabilności systemu finansowego Stanów Zjednoczonych. W swoim 6. Sprawozdaniu rocznym FSOC stwierdziła, że „wdrożenie LEI przez graczy na rynku finansowym nadal stanowi priorytet dla Rady. Gdy globalny system LEI rozpocznie gromadzenie i publikowanie danych hierarchicznych na temat podmiotów, niezwykle ważne będzie, aby każdy podmiot prawny w strukturach złożonej instytucji finansowej posiadał kod LEI, tak aby zarówno władze, jak i opinia publiczna miały pełny obraz struktury własności. W celu ułatwienia stosowania LEI w tak szerokim zakresie, Rada zaleca, aby agencje członkowskie nadal przechodziły w kierunku używania LEI w sprawozdaniach dla organów regulacyjnych oraz przy gromadzeniu danych w innych celach, tam gdzie to stosowne”. (Więcej informacji na temat przyszłej ekspansji puli danych LEI, tak aby uwzględniała informacje na temat bezpośrednich i ostatecznych podmiotów dominujących, można znaleźć, korzystając z powiązanych odsyłaczy znajdujących się poniżej).

Komitet ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej: Ostateczny raport dotyczący bankowości korespondenckiej obejmuje zalecenia dotyczące korzystania z LEI

Komitet ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej (CPMI) promuje bezpieczeństwo i skuteczność relacji dotyczących płatności, rozliczeń i rozrachunków, tym samym wspierając stabilność finansową i gospodarkę w szerokim znaczeniu. CPMI monitoruje i analizuje zmiany dotyczące tych transakcji, zarówno w poszczególnych obszarach prawnych, jak i pomiędzy nimi. Ponadto stanowi również forum współpracy banków centralnych w powiązanych kwestiach nadzoru, polityki i działań operacyjnych, w tym również w świadczeniu usług przez banki centralne. W tym obszarze CPMI jest globalnym ciałem wyznaczającym standardy. Ma na celu wzmocnienie przepisów, polityki i praktyk dotyczących tego typu relacji na całym świecie. Sekretariat CPMI prowadzony jest przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS).

W ostatecznym raporcie zatytułowanym „Bankowość korespondencka”, opublikowanym przez CPMI 13 lipca 2016 roku, przedstawiono pięć zaleceń, które pomogłyby zmniejszyć niektóre koszty i obawy wpływające na działalność z zakresu bankowości korespondenckiej.

W powiązanym z tym tematem komunikacie prasowym wydanym przez BIS można przeczytać: „Do niedawna banki utrzymywały rozległe sieci relacji korespondenckich, jednakże coraz więcej przesłanek wskazuje na to, że sytuacja może ulec zmianie. Z tym wiąże się zagrożenie fragmentacją sieci płatności transgranicznych oraz zawężenia opcji dostępnych dla tego rodzaju transakcji. Bankowość korespondencka jest kluczowym elementem globalnego systemu płatności, w szczególności dla transakcji transgranicznych. Za pomocą relacji w ramach bankowości korespondenckiej banki mogą korzystać z usług finansowych w różnych obszarach prawnych oraz świadczyć transgraniczne usługi płatnicze dla swoich klientów, wspierając, między innymi, handel międzynarodowy i integrację finansową”.

„W raporcie dotyczącym bankowości korespondenckiej zawarto pewne podstawowe definicje, opis najważniejszych rodzajów rozwiązań bankowości korespondenckiej, podsumowanie nowych rozwiązań oraz wspomniano o podstawowych czynnikach. Ponadto w raporcie podano zalecenia dotyczące określonych środków w zakresie (i) narzędzi do identyfikacji klienta, (ii) stosowania (...) LEI w bankowości korespondenckiej, (iii) inicjatyw z zakresu wymiany informacji, (iv) komunikatów płatniczych oraz (v) wykorzystywania LEI jako dodatkowych informacji w komunikatach płatniczych”.

„CPMI uważa, że jako kolejny krok w procesie wdrażania, środki te zostaną poddane dalszej analizie przez wszystkie właściwe władze i inne zainteresowane strony, tak aby ocenić potencjalny wpływ każdego środka i uniknąć niezamierzonych skutków. CPMI oczekuje, że zainteresowane strony jak najszybciej zainicjują wszelkie wymagane analizy i badania w świetle podanych pięciu zaleceń”.

Natomiast jeśli chodzi o wykorzystywanie LEI w bankowości korespondenckiej, zalecenia raportu są następujące: „Poza ogólną promocją kodów LEI dla podmiotów prawnych, zainteresowane strony mogą uwzględnić promowanie korzystania z LEI przez wszystkie banki zaangażowane w bankowość korespondencką jako środek do identyfikacji, który powinien znaleźć się w ramach narzędzi do identyfikacji klientów i uzgodnień dotyczących wymiany informacji. W kontekście transgranicznym środek ten powinien być koordynowany i stosowany równocześnie w większej liczbie obszarów prawnych. Wszystkie władze oraz inni zainteresowani mogą rozważyć promowanie infrastruktury mapowania „BIC [kod identyfikacyjny jednostki] do LEI”, która umożliwia łatwe łączenie informacji rozliczeniowych dostępnych w komunikatach płatniczych z odpowiednimi kodami LEI. Ponadto odpowiednie organy władzy (takie jak Komitet Nadzoru Regulacyjnego LEI (LEI ROC) i AMLEG) są zachęcane do uściślenia, w jakim stopniu banki mogą polegać na kodach LEI w zakresie dostępu do wiarygodnych informacji w ramach przeprowadzania analiz due diligence klientów w bankowości korespondenckiej”.

AMLEG to skrót od grupy eksperckiej do spraw przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy / finansowaniu terroryzmu.

Jeśli chodzi o wykorzystanie LEI jako dodatkowej informacji w komunikatach płatniczych, w raporcie stwierdzono: „Wykorzystanie LEI jako dodatkowej informacji w komunikatach płatniczych powinno być możliwe jako opcja w bieżących odnośnych komunikatach płatniczych (...). Aby umożliwić opcjonalne korzystanie z LEI, zainteresowani (np. PMPG) powinni opracować wspólną praktykę rynkową dotyczącą włączenia kodów LEI do bieżących komunikatów płatniczych bez zmiany obecnej struktury komunikatu. Ponadto, w ramach ewentualnej przyszłej migracji do formatów komunikatów opartych na normie ISO 20022, odpowiedni zainteresowani (czyli ISO i SWIFT) powinni opracować specjalne kody lub elementy danych w ramach włączenia kodów LEI do komunikatów płatniczych”.

Grupa ds. praktyk rynków płatniczych (PMPG) stanowi globalne forum promujące stosowanie lepszych praktyk rynkowych, wraz z właściwym wykorzystywaniem norm, w celu osiągnięcia w pełni zautomatyzowanego przetwarzania płatności i lepszej obsługi klienta. Więcej informacji można znaleźć, korzystając z powiązanych odsyłaczy poniżej.

ISO 20022 to wieloczęściowa międzynarodowa norma opracowana przez Komitet techniczny TC68 ds. usług finansowych Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej. Więcej informacji można znaleźć, korzystając z powiązanych odsyłaczy poniżej.

Christine Lagarde, dyrektor zarządzająca Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW): Kroki podjęte w celu zmniejszenia zagrożenia w bankowości korespondenckiej obejmują „użycie kodów LEI przez banki i duże firmy zaangażowane w określone transakcje”

W przemówieniu z 18 lipca 2016 roku, zatytułowanym „Jak sprawić, aby relacje w bankowości służyły wszystkim stronom”, Christine Lagarde, dyrektor zarządzająca Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) podkreślała w kontekście bankowości korespondenckiej: „Istnieje potrzeba podjęcia działań zarówno ze strony zaangażowanych krajów, ustawodawców, jak i globalnych banków. Wszystkie te trzy grupy skorzystają na rozwiązaniu tego problemu. Zaangażowane kraje zdecydowanie muszą zostać wezwane do działania. Konieczna będzie aktualizacja ram prawnych i nadzorczych w celu zwiększenia zgodności z normami międzynarodowymi, szczególnie w obszarze przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy/finansowaniu terroryzmu i przejrzystości podatkowej. Przypadek Meksyku pokazuje, w jaki sposób tego typu działania doprowadziły do udoskonalenia relacji w bankowości korespondenckiej. Władze ustanowiły przepisy mające na celu zwiększenie kontroli związanych z przeciwdziałaniem praniu brudnych pieniędzy/finansowaniu terroryzmu, w szczególności w przypadku instytucji zaangażowanych w działania wysokiego ryzyka, oraz zaczęły wymagać korzystania z (...) Identyfikatorów podmiotu prawnego od banków i dużych firm biorących udział w określonego rodzaju transakcjach. Te kroki podjęto we współpracy z władzami krajów macierzystych największych globalnych banków. Zmniejszyły one zagrożenie zakłóceniami w bankowości korespondenckiej i jednocześnie wzmocniły krajowe ramy prawne.

Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI: Dokument polityki dotyczącej włączenia danych na temat oddziałów międzynarodowych / zagranicznych w Globalnym Systemie LEI

Komitet Nadzoru Regulacyjnego ds. LEI (LEI ROC) to grupa przedstawicieli władz publicznych z całego świata powołana w styczniu 2013 r. w celu koordynacji i nadzoru nad globalnym systemem identyfikatorów podmiotów prawnych, czyli Globalnym Systemem LEI. Jako organ nadzorczy Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), LEI ROC zapewnia przestrzeganie zasad Globalnego Systemu LEI przez GLEIF.

11 lipca 2016 roku LEI ROC opublikował ostateczną wersję dokumentu polityki, zatytułowanego „Włączenie danych dotyczących oddziałów międzynarodowych/zagranicznych do Globalnego Systemu LEI”, w którym uwzględniono również podsumowanie odpowiedzi udzielonych w ramach konsultacji społecznych.

Dokument „formułuje kształt polityki, definicje i warunki wydawania kodów LEI dla oddziałów międzynarodowych (nazywanych również oddziałami zagranicznymi, a w dalszej części dokumentu „oddziałami międzynarodowymi”). Rozpoczęcie procesu wdrożenia zaplanowano na początek 2017 roku, w zależności od przygotowania przez [LEI] ROC stosownych ram w celu zapewnienia spełnienia warunków opisanych w tym dokumencie. Po przygotowaniu ram [LEI] ROC poda zainteresowanym stronom dokładniejszą datę wdrożenia”. Takie podejście przyjęto w odpowiedzi na konieczność uczynienia Globalnego Systemu LEI „tak otwartym i o tak szerokim zasięgu, jak to tylko możliwe, dzięki czemu będzie on bardziej przydatny zarówno dla organów regulacyjnych, jak i graczy na rynku finansowym, przy jednoczesnym zachowaniu spójności danych i poszanowaniu podstawowych zasad” systemu.

Za pomocą dokumentu polityki LEI ROC definiuje standard dla Globalnego Systemu LEI, który umożliwi wydawanie kodów LEI dla oddziałów w następujących warunkach:

  1. Oddział to główny oddział międzynarodowy lub sieć oddziałów międzynarodowych poza obszarem prawnym siedziby głównej. Dla celów niniejszego dokumentu polityki, obszar prawny oznacza „kraj”, a główny oddział międzynarodowy lub sieć oddziałów międzynarodowych poza obszarem prawnym siedziby głównej definiuje się jako podmioty nieposiadające osobowości prawnej, należące do podmiotu prawnego centrali, przy czym podmioty te są zlokalizowane w innej jurysdykcji niż centrala, czyli poza macierzystym obszarem prawnym. Zgodnie z tą definicją przedsiębiorstwo może działać w ramach jednego biura lub innej siedziby, lub w ramach kilku biur (czyli sieci oddziałów) znajdujących się w różnych lokalizacjach w ramach tego samego obszaru prawnego – nawet w tym drugim przypadku dla jednego obszaru prawnego wydaje się jeden kod LEI, w myśl zasady „jeden kraj, jeden kod LEI”. W przeciwieństwie do zagranicznych podmiotów stowarzyszonych z przedsiębiorstwem macierzystym, posiadających odrębną osobowość prawną lub założonych zgodnie z przepisami obszaru prawnego, na którym prowadzą działalność, zgodnie z powyższą definicją, oddział zagraniczny jest prawnie zależny od swojej centrali i nie może bez niej funkcjonować,
  2. Oddział jest zarejestrowany w ogólnodostępnym lokalnym rejestrze podmiotów gospodarczych lub lokalnym rejestrze regulacyjnym, lub rejestrze podatkowym,
  3. Siedziba główna dla tego oddziału posiada już kod LEI, zatem kod LEI siedziby głównej może zawsze zostać powiązany z kodem LEI oddziału międzynarodowego w Globalnym Systemie LEI, oraz
  4. W danych referencyjnych oddziału w systemie LEI zawsze widoczna i łatwo dostępna dla użytkowników jest informacja, że dany podmiot jest oddziałem.

LEI ROC „wie, że to podejście nie spełnia wszystkich potrzeb z zakresu identyfikacji oddziałów. Jednak należy zauważyć, że nie wyklucza ono rozszerzenia Globalnego Systemu LEI w przyszłości, tak aby uwzględnić dodatkowe dane oddziałów po wyciągnięciu wniosków płynących z wdrożenia tego rozwiązania”. Przy tworzeniu programów roboczych na przyszłość LEI ROC nadal będzie rozważał opcje włączenia dodatkowych informacji o podmiotach do Globalnego Systemu LEI i w późniejszym terminie może przeprowadzić konsultacje społeczne na ten temat.

Kanadyjskie poprawki dotyczące sprawozdawczości w zakresie obrotu instrumentami pochodnymi uderzają zarówno w dealerów, jak i użytkowników końcowych

Jak informuje JD Supra Business Advisor, 12 maja 2016 roku „organy regulacyjne w zakresie papierów wartościowych w prowincjach Ontario, Québec i Manitoba ogłosiły wprowadzenie poprawek do obecnych zasad dotyczących sprawozdawczości w zakresie obrotu instrumentami pochodnymi, które dotyczą zarówno dealerów, jak i „użytkowników końcowych” tych instrumentów. Poprawki do obecnych zasad dotyczących sprawozdawczości nakładają na każdą stronę transakcji obowiązek uzyskania i utrzymywania kodu LEI, formalizują wcześniejsze zwolnienia z odpowiedzialności zgłaszania obrotu w ramach podmiotów powiązanych użytkowników końcowych, odwołują i zawężają wymogi publicznego rozpowszechniania anonimowych danych na poziomie transakcyjnym oraz wprowadzają inne zmiany techniczne do wymogów sprawozdawczych”.

„Użytkownicy końcowi (czyli strony, które nie biorą udziału w obrocie instrumentami pochodnymi) ogólnie nie mają bezpośrednich zobowiązań w zakresie sprawozdawczości przy zawieraniu transakcji ze stronami, które są „dealerami instrumentów pochodnych” (czyli stronami, które biorą udział w obrocie instrumentów pochodnych na terytorium, na którym użytkownik końcowy jest stroną lokalną). W związku z tym obowiązujące dotychczas zasady miały bardzo ograniczony wpływ na użytkowników końcowych, poza transakcjami instrumentami pochodnymi z innymi użytkownikami końcowymi i w zakresie, w jakim druga strona zażądała uzyskania kodu LEI przez użytkownika końcowego”.

„Następujące zmiany zasad dotyczących sprawozdawczości dotyczą użytkowników końcowych: (...) Poza nielicznymi wyjątkami zmiany nakładają na strony (w tym strony będące użytkownikami końcowymi) bezpośredni obowiązek uzyskania, utrzymywania i odnawiania kodów LEI. (...) Nowy wymóg wypełnia lukę w dotychczasowych zasadach: strony objęte obowiązkiem sprawozdawczości muszą zgłaszać kody LEI drugich stron, jednak strona składająca sprawozdanie nie ma prawa do złożenia wniosku o przyznanie kodu LEI w imieniu drugiej strony. Z kolei przed wprowadzeniem zmian strona nieobjęta obowiązkiem sprawozdawczości nie była bezpośrednio zobowiązana do uzyskania kodu LEI”.

Kanada: Organy regulacyjne ds. papierów wartościowych zmieniają zasady sprawozdawczości w obrocie instrumentami pochodnymi

4 lipca 2016 r. Advisor.CA poinformowała, że w tym dniu organy regulacyjne ds. papierów wartościowych w Albercie, Nowym Brunszwiku, Nowej Fundlandii i Labradorze, Terytoriach Północno-Zachodnich, Nowej Szkocji, Nunavut, na Wyspie Księcia Edwarda i w Jukonie „ogłosiły przyjęcie poprawek w zakresie Instrumentów wielostronnych 91-101 Instrumenty pochodne: określenie produktu oraz 96-101 Repozytoria transakcji i sprawozdawczość w zakresie danych dotyczących instrumentów pochodnych. Jednocześnie prowincja Saskatchewan ogłosiła przyjęcie poprawek w zakresie Instrumentów wielostronnych 96-101 i publikację poprawek w zakresie Instrumentów wielostronnych 91-101 w celu zgłaszania uwag”.

Poprawki wejdą w życie 30 września 2016 roku, pod warunkiem uzyskania zgód ministerialnych. „Instrumenty te ustalają zasady rządzące sprawozdawczością i gromadzeniem danych dotyczących pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC). Poprawki zostały opracowane z myślą o udoskonaleniu nadzoru regulacyjnego nad rynkiem pozagiełdowych instrumentów pochodnych, z uwzględnieniem możliwości identyfikacji i przeciwdziałania ryzyku systemowemu oraz ryzyku nadużyć na rynku”.

Poprawki wprowadzają, poza innymi kwestiami:

  • wymóg uzyskania kodu LEI dla wszystkich stron lokalnych,
  • zwolnienie z tego wymogu w przypadku obrotu instrumentami pochodnymi między podmiotami powiązanymi, oraz
  • wymogi dotyczące publicznego rozpowszechniania danych na poziomie transakcyjnym dla wybranych pozagiełdowych instrumentów pochodnych.

„Te poprawki zostały zharmonizowane z niedawnymi poprawkami do analogicznych lokalnych zasad sprawozdawczości w zakresie pozagiełdowych instrumentów pochodnych w prowincjach Manitoba, Ontario i Québec. Pod warunkiem uzyskania zgód ministerialnych Komisja Papierów Wartościowych Kolumbii Brytyjskiej planuje opublikowanie instrumentów z poprawkami w niedalekiej przyszłości”.

Amerykańska Federalna Komisja Regulacji Energetyki zmienia propozycję udoskonalenia sprawozdawczości w celu ułatwienia jej egzekwowania

Według informacji podanych przez The National Law Review, podczas zebrania „Federalnej Komisji Regulacji Energetyki („FERC” lub „Komisja”), które odbyło się 21 lipca 2016 r., FERC wydała projekt regulacji („NOPR”), proponując nowy system sprawozdawczy, który wymagałby przekazywania szczegółowych informacji dotyczących struktury własności, pracowników i danych kontraktowych do bazy danych prowadzonej przez FERC przez podmioty prowadzące sprzedaż po cenach rynkowych („MBR”) i podmioty prowadzące obrót wyłącznie produktami wirtualnymi oraz finansowymi prawami przesyłowymi na rynkach kontrolowanych przez regionalne organizacje przesyłowe („RTO”) i niezależnych operatorów systemów („ISO”) („Uczestnicy rynku wirtualnego/FTR”). (…) Wszystkie podmioty MBR i Uczestnicy rynku wirtualnego/FTR byliby zobowiązani do uzyskania kodu (…) LEI (…) i zgłoszenia go w FERC. Wiele firm prawdopodobnie posiada kody LEI i wykorzystuje je do innych celów”.

„Propozycje przedstawione w NOPR z 21 lipca to zmodyfikowane wersje propozycji zawartych w dwóch NOPR wydanych w zeszłym roku, w tym również propozycji, aby każdy podmiot uczestniczący w rynku RTO/ISO miał obowiązek identyfikacji i zgłaszania wszelkich „podmiotów połączonych” – określenie to obejmuje szeroką gamę powiązań partnerskich, pracowniczych i biznesowych, które wcześniej nie podlegały kontroli FERC.  W powiązanych publikacjach Komisja wycofała dwa wcześniejsze projekty NOPR.  Choć projekt NOPR z 21 lipca stanowi próbę odpowiedzi na wstępną propozycję zdefiniowania „podmiotu połączonego” w formie zmiany zakresu takich podmiotów, wprowadzenie w życie NOPR z 21 lipca wiązałoby się ze znaczącymi nowymi wymogami z zakresu sprawozdawczości dla wszystkich podmiotów MBR (nie tylko tych działających na rynkach RTO/ISO) i Uczestników wirtualnych/FTR, co znacząco zwiększyłoby ryzyko wystąpienia braku zgodności. (…) Wydaje się, że FERC dostrzega potrzebę dialogu w obrębie branży w sprawie opublikowanych propozycji i planuje przeprowadzić serię warsztatów technicznych, mających na celu bardziej szczegółowe zbadanie tych propozycji. Pierwsze warsztaty techniczne zaplanowano na 11 sierpnia 2016 r.”

Osoby pragnące umieścić wpis w blogu prosimy o odwiedzenie strony: funkcje internetowego blogu GLEIF w języku angielskim. Imię i nazwisko autora komentarza pojawi się obok wpisu. Adresy e-mail nie będą publikowane. Uczestnictwo w forum dyskusyjnym i korzystanie z niego oznacza zgodę na przestrzeganie obowiązujących Zasad korzystania z blogu GLEIF, które należy uważnie przeczytać.



Wszystkie poprzednie wpisy w blogu GLEIF >
O autorze:

Stephan Wolf jest dyrektorem naczelnym Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF). W 2023 roku został wybrany członkiem zarządu Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) w Niemczech. W 2021 roku został powołany do nowego Branżowego Zespołu Doradczego będącego częścią globalnej Inicjatywy Standardów Cyfrowych (DSI) ICC. W ramach tej roli pełni funkcję wiceprzewodniczącego grupy pracującej nad „środowiskiem sprawdzonej technologii” W okresie od stycznia 2017 r. do czerwca 2020 r. Stephan Wolf był współprzewodniczącym International Organization for Standardization Technical Committee 68 FinTech Technical Advisory Group (ISO TC 68 FinTech TAG). W styczniu 2017 r. pan Wolf znalazł się wśród 100 najlepszych liderów w dziedzinie tożsamości w rankingu One World Identity. Posiada rozległe doświadczenie w tworzeniu systemów operacyjnych danych oraz globalnej strategii wdrażania. W swojej karierze wielokrotnie kierował rozwojem kluczowych strategii biznesowych i produktów. Był współzałożycielem IS Innovative Software GmbH w 1989 r. i pierwszym dyrektorem zarządzającym tej firmy. Później został mianowany na stanowisko rzecznika zarządu przedsiębiorstwa, w które ta firma się przekształciła, czyli IS.Teledata AG. Spółka weszła ostatecznie w skład Interactive Data Corporation, w której S. Wolf piastował stanowisko Dyrektora Naczelnego. Ukończył studia z zakresu administracji biznesowej na Uniwersytecie J. W. Goethego we Frankfurcie nad Menem.


Znaczniki artykułu:
Pozagiełdowe instrumenty pochodne (OTC), Wymogi polityki, Zasady zarządzania, Regulacje, Zgodność, Bankowość korespondencyjna, Wiadomości o LEI