Nr 10 w serii wpisów na blogu LEI Lightbulb – Optymalizacja ISO 20022 dla płatności transgranicznych: Dlaczego LEI i BIC są idealne dla globalnego systemu identyfikacji

Komitet ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej (CPMI) Banku Rozrachunków Międzynarodowych rozpoczął konsultacje, zapraszając do wyrażania opinii na temat proponowanych wymogów harmonizacji ISO 20022 mających na celu usprawnienie płatności transgranicznych. Stanowi to istotną i pilną okazję dla uczestników ekosystemu płatności na całym świecie, aby wyrazić wsparcie dla obowiązkowego stosowania identyfikatorów podmiotów prawnych (LEI) obok kodów Business Identifier Code (BIC) do identyfikacji instytucji i spółek. GLEIF wyjaśnia, dlaczego jako jedyny powszechnie stosowany identyfikator na świecie kod LEI idealnie nadaje się, aby przyspieszyć transakcje transgraniczne, obniżyć ich koszty, a także zwiększyć ich transparentność i inkluzywność.

---

---

*** AKTUALIZACJA - 2023-05-24 ***

Po opublikowaniu tego postu w marcu 2023 r. GLEIF intensywnie współpracowała z różnymi grupami interesariuszy z branży w ramach konsultacji Komitetu ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej (CPMI) Banku Rozrachunków Międzynarodowych w sprawie wymogów harmonizacji ISO 20022.

W wyniku tego dialogu GLEIF opublikowała odpowiedź na konsultacje, która stanowi uzupełnienie i rozwinięcie pierwotnego stanowiska przedstawionego w tym poście.

Dokładne omówienie wraz z pełną treścią odpowiedzi jest dostępne do wglądu w tym miejscu. Podsumowując, GLEIF stwierdza, że:

• Do identyfikacji instytucji finansowych powinny być używane łącznie BIC i LEI, ponieważ dzięki globalnemu charakterowi są one bardzo skuteczne w identyfikowaniu podmiotów objętych sankcjami lub odrzucaniu potencjalnych trafień.
• Istnieje potrzeba i uzasadnienie dla wprowadzenia LEI jako identyfikatora dłużnika/wierzyciela w komunikatach płatniczych. Wymóg stosowania LEI może być wprowadzany stopniowo, na przykład najpierw mogą zostać objęte nim wyższe kwoty płatności, a następnie z czasem progi wartości transakcji objętych obowiązkiem mogłyby być obniżane. Zarówno Bank Rezerw Indii, jak i Bank Anglii zastosowały takie etapowe podejście.
• Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) musi mieć co najmniej taki sam status jak kod identyfikacyjny firmy (BIC), jeżeli chodzi o zastępowanie nazwy i adresu pocztowego. W chwili obecnej CPMI proponuje, aby minimalne wymagane dane dotyczące nazwy i adresu pocztowego można było zastąpić kodem BIC, podczas gdy można je jedynie uzupełnić (nie zastąpić) kodem LEI. Oprócz powyższego LEI musi spełniać minimalne wymogi w odniesieniu do danych dotyczących nazwy i adresu pocztowego, biorąc pod uwagę fakt, że umożliwia on jednoznaczną identyfikację podmiotów prawnych; jest oparty na międzynarodowej normie ISO; jest globalnie dostępny i ma charakter otwarty; zapewnia wysoką jakość danych; i jest obsługiwany przez system podlegający nadzorowi organów regulacyjnych.

***

Wyzwania na rynku płatności transgranicznych to wysokie koszty, powolność, ograniczony dostęp i niewystarczająca transparentność. W październiku 2020 r. G20 zatwierdziła plan działania na rzecz usprawnienia płatności transgranicznych. Plan ten został opracowany przez Radę Stabilności Finansowej (FSB) we współpracy z Komitetem ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej (CPMI) Banku Rozrachunków Międzynarodowych oraz innymi organizacjami międzynarodowymi i organami normalizacyjnymi.

Celem tych wspólnych działań jest pokonanie najważniejszych problemów płatności transgranicznych, a zaangażowanie sektora prywatnego i użytkowników końcowych w te wspólne prace ma decydujące znaczenie dla ich powodzenia. Formalne konsultacje zainicjowane przez CPMI w sprawie wymogów harmonizacji dotyczących stosowania normy ISO 20022 w płatnościach transgranicznych stanowią obecnie ważną okazję dla zainteresowanych stron w branży, aby poprzeć unikatowe korzyści oferowane przez LEI.

Rozwiązanie problemów płatności transgranicznych

Fragmentacja i mieszane stosowanie norm w komunikatach płatniczych stanowi główny punkt tarcia w płatnościach transgranicznych. Na szczęście przyjęcie wspólnych formatów komunikatów zapowiada złagodzenie znaczących problemów, które tradycyjnie ograniczały płatności transgraniczne.

Systemy płatnicze na całym świecie coraz częściej przyjmują ISO 20022 jako wspólny standard przesyłania komunikatów. ISO 20022 to międzynarodowa norma wymiany komunikatów elektronicznych między instytucjami finansowymi, która może zaoferować bardziej spójne i ustrukturyzowane dane w przetwarzaniu płatności, umożliwiając większą interoperacyjność płatności transgranicznych w ramach wspierania celów G20.

Nadal jednak istnieją pewne problemy. Obecne implementacje normy ISO 20022 różnią się w zależności od regionu i jurysdykcji, co może ograniczyć korzyści. Aby rozwiązać ten problem, CPMI oraz globalna grupa branżowa Payments Market Practice Group (PMPG) utworzyły wspólną grupę zadaniową, która ma za zadanie „zdefiniować i zharmonizować pola danych przekazywanych w łańcuchu płatności”. Wymogi te powinny wejść w życie w 2025 r., kiedy to kończy się okres współistnienia starszej normy SWIFT MT oraz ISO 20022.

Proponowane wymogi harmonizacji stanowią nadrzędne wskazówki dla globalnych i krajowych wytycznych dotyczących praktyk rynkowych w celu zapewnienia, że tam, gdzie przyjęto standard przesyłania komunikatów ISO 20022, będzie on konsekwentnie stosowany w celu ułatwienia szybszych, tańszych, bardziej dostępnych i bardziej transparentnych płatności transgranicznych. Określają one konkretne oczekiwania dotyczące stosowania komunikatów ISO 20022 w płatnościach transgranicznych związanych z określonymi funkcjami, transparentności i przejrzystości kluczowych elementów danych oraz wykorzystania ustrukturyzowanych i kodowanych danych w celu wsparcia zautomatyzowanego przetwarzania.

W pierwotnej aktualizacji opublikowanej we wrześniu 2022 r. CPMI wskazał jeden z wymogów wysokiego poziomu rozważanych przez grupę zadaniową, polegający na „zastosowaniu jednolitego, wspólnego i ustrukturyzowanego sposobu identyfikacji osób, podmiotów i instytucji finansowych zaangażowanych w płatności transgraniczne”. Pierwszy raport uzasadniał, że określenie minimalnych wymogów dotyczących danych, przy jednoczesnym ograniczeniu możliwości do ustrukturyzowanych danych, takich jak identyfikatory ISO, w tym identyfikator podmiotów prawnych (LEI), pomogłoby zwiększyć efektywność i transparentność transakcji transgranicznych.

Istnieją logiczne powody włączenia LEI do systemu komunikatów płatniczych ISO 20022. Po dodaniu LEI jako atrybutu danych w komunikatach płatniczych możliwe będzie dokładne, natychmiastowe i automatyczne zidentyfikowanie podmiotu prawnego będącego nadawcą lub odbiorcą płatności transgranicznej. Ponadto LEI jest już opcjonalnym polem w standardzie komunikatów ISO20022. W związku z tym wdrożenie operacyjne i techniczne jest potrzebne jedynie w niewielkim zakresie w porównaniu z wprowadzeniem nowego identyfikatora. Uwzględnienie LEI jako ustrukturyzowanego elementu w ramach komunikatów ISO 20022 przyniosłoby kaskadowe korzyści, znacznie zwiększając transparentność i efektywność, które ułatwiają przeprowadzanie procedur KYC (Poznaj swojego klienta) oraz zachowanie zgodności z przepisami.

W miarę jak infrastruktury rynku płatności na całym świecie idą w kierunku wspierania natychmiastowych płatności, niezbędna jest możliwość weryfikacji i potwierdzenia nadawcy i odbiorcy transakcji w czasie niemal rzeczywistym. Ponadto coraz większa globalna kontrola systemów sankcji ujawniła wyzwania związane z przestrzeganiem przepisów i wyraźnie wskazała, że jedyną drogą do skutecznego egzekwowania przepisów jest precyzyjne określenie podmiotu objętego sankcjami. LEI jest jedynym globalnym identyfikatorem, który może zapewnić tę precyzyjną weryfikację tożsamości, aby umożliwić skuteczne monitorowanie transakcji.

Konsultacje: Harmonizacja wymogów normy ISO 20022

Po pierwotnej aktualizacji CPMI opublikował w marcu 2023 r. pełne oficjalne konsultacje, m.in. pozyskujące opinie od zainteresowanych stron korzystających z płatności, aby określić poszczególne pola danych do harmonizacji w ramach normy ISO 20022 dotyczącej komunikatów płatniczych.

W ramach konsultacji CPMI „proponuje wprowadzenie wymogu identyfikacji wszystkich instytucji finansowych zaangażowanych w płatności transgraniczne za pomocą kodu BIC”. Co ważne, GLEIF stoi na stanowisku, że kod LEI powinien być wymagany obok BIC. Jak zauważył SWIFT, kody BIC i LEI mają charakter globalny i są szczególnie efektywne np. w identyfikowaniu podmiotów objętych sankcjami lub odrzucaniu potencjalnych niewłaściwych transakcji. Mimo że kody BIC są podstawowym środkiem identyfikacji instytucji finansowych w sieci SWIFT, niekoniecznie stanowią przejrzysty identyfikator podmiotu prawnego zaangażowanego w transakcję. Na przykład kody BIC są również przypisywane do podmiotów takich jak oddziały banków, biura tradingowe, działy czy systemy testowe i deweloperskie. Plik mapowania open source opracowany wspólnie przez GLEIF i SWIFT pokazuje złożoność wzajemnego sprawdzania tych kluczowych identyfikatorów podmiotów oraz korzyści płynące z łatwego dostępu do tych dodatkowych informacji w komunikacie płatniczym.

Konsultacje te stanowią istotną i pilną okazję dla uczestników ekosystemu płatności na całym świecie, aby poprzeć zastosowanie LEI obok BIC. Tylko połączenie obu identyfikatorów usprawni realizację płatności transgranicznych dla wszystkich. Podczas gdy kody BIC identyfikują instytucje finansowe w sieci SWIFT, kody LEI mogą weryfikować tożsamość wszystkich podmiotów prawnych zaangażowanych w transakcję. Tylko ten kompletny zestaw informacji zawartych w komunikacie płatniczym zapewni większą pewność i transparentność.

GLEIF chciałby również podkreślić pułapki związane z rekomendacją kodów LEI na zasadzie „jeśli są dostępne” lub „tam, gdzie są dostępne”. Dopuszczanie wielu źródeł danych jest poważnym problemem w dzisiejszych ekosystemach płatności, znacznie ograniczającym zdolność do bezpośredniego przetwarzania i osiągnięcia celu, jakim są szybsze i tańsze płatności transgraniczne. Ponadto GLEIF rozumie, że nazwa i adres pocztowy są uważane za obowiązkowe wymogi dotyczące danych od CPMI, a LEI jest uważany za identyfikator uzupełniający. W tym miejscu GLEIF pragnie podkreślić, że wszystkie pola danych uważane za obowiązkowe, w tym zarejestrowana nazwa, dane z lokalnego rejestru przedsiębiorstw, siedziba i zarejestrowany adres można uzyskać z danych referencyjnych LEI w sposób zautomatyzowany.

Zrozumienie wartości LEI w płatnościach transgranicznych

Oczywiste jest, że branża potrzebuje prawdziwie globalnego systemu identyfikacji zaangażowanych podmiotów, aby zmaksymalizować korzyści płynące z przejścia na komunikaty płatnicze ISO 20022, skoro celem tego przejścia nie jest optymalizacja trasy płatności, lecz stworzenie bardziej efektywnego, inkluzywnego, tańszego i transparentnego ekosystemu płatności transgranicznych.

GLEIF zdecydowanie popiera identyfikację wszystkich podmiotów uczestniczących w płatnościach transgranicznych w sposób znormalizowany i ustrukturyzowany. Jest to podstawowy krok w kierunku zapewnienia efektywnego, bezpiecznego i zaufanego ekosystemu płatności transgranicznych. Ustandaryzowane podejście do identyfikacji i weryfikacji pozwala konsumentom, firmom i instytucjom finansowym przeprowadzić analizę due diligence podmiotu, któremu przekazują środki, co przynosi ogromne korzyści szerszemu ekosystemowi płatności:

• Transparentność i efektywność

Kody LEI należy stosować do identyfikacji wszelkich podmiotów prawnych będących nadawcami lub odbiorcami, zwłaszcza w złożonych scenariuszach, w których uczestniczy wiele podmiotów.

Większa transparentność ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich użytkowników i podmiotów wspomagających w sieciach płatniczych. Jest to szczególnie istotne w przypadku transakcji transgranicznych, gdzie monitorowanie statusu płatności obejmuje długie, ręcznie wykonywane procesy zarówno po stronie nadawców, jak i odbiorców ze względu na różne strefy czasowe, a także wiąże się z zależnością od wielu pośredników oraz ograniczeniami w zakresie spójnych informacji dotyczących monitorowania. Gdyby LEI był globalnym unikatowym identyfikatorem dla nadawców, odbiorców i pośredniczących instytucji finansowych, procesy ręczne zostałyby wyeliminowane, co pozwoliłoby uzyskać szybsze i tańsze płatności.

Korzyści można również rozszerzyć na transakcje między przedsiębiorstwami (B2B), które często wymagają ręcznego uzgodnienia należności. Jeżeli kody LEI zostaną dodane jako ustrukturyzowany element danych w modelu danych opracowywanym przez CPMI, instytucje finansowe lub dostawcy usług płatniczych nie będą musieli wykonywać ręcznych czynności w celu identyfikacji odbiorcy.

• Większe zaufanie i pewność

Wyobraźmy sobie transakcję między konsumentem a przedsiębiorstwem (C2B), gdzie konsument wreszcie zna z absolutną pewnością podmiot prawny otrzymujący jego płatność. Jeżeli odbiorca będzie identyfikowany kodem LEI, konsument może łatwo zweryfikować jego LEI w otwartym, dostępnym publicznie Globalnym Indeksie LEI, a następnie zainicjować proces płatności z większą pewnością i zaufaniem. Należy zaznaczyć ponownie, że jest to szczególnie ważne w scenariuszach transgranicznych, gdzie nadawca i odbiorca mogą nie używać tego samego języka, a nawet zestawów znaków, co uniemożliwia przeprowadzenie podstawowej analizy due diligence. Ponieważ instytucja finansowa lub fintech może w pełni zintegrować LEI i dane referencyjne LEI z istniejącymi interfejsami klientów za pośrednictwem otwartego, publicznego interfejsu GLEIF API, konsument nie musi podejmować dodatkowych wysiłków w celu uzyskania szczegółowych informacji z Globalnego Indeksu LEI.

LEI wzmacnia również bezpieczeństwo infrastruktury płatniczej, gdzie wszystkie punkty końcowe są identyfikowane za pomocą spójnego, otwartego, globalnego identyfikatora.

• Wspieranie globalnej interoperacyjności i inkluzywności

Globalny System LEI łączy się z lokalnymi rejestrami przedsiębiorstw, które mogą być zastrzeżone i korzystać z różnych zestawów znaków. Zamiast nawigować po różnych punktach dostępu i językach, dzięki Globalnemu Systemowi LEI korporacyjni płatnicy, dostawcy usług płatniczych, a także konsumenci mogą przeprowadzić szybką analizę due diligence w zaufany sposób. Globalny System LEI pozwala wszystkim stronom łatwo poznać i zweryfikować swojego partnera w transakcji. Ponadto system ten jest zatwierdzony przez 65 organów publicznych, które uczestniczą w Komitecie Nadzoru Regulacyjnego.

• Większa dokładność

Standard LEI może rozwiązać problem wysokiego wskaźnika odrzuconych płatności natychmiastowych ze względu na nieprawidłową identyfikację organizacji, jeśli będzie wykorzystywany jako atrybut danych do identyfikacji odbiorców oraz w ramach publikowanych wykazów sankcji, jak ostatnio sugerowała rada FSB w kontekście płatności transgranicznych.

W stronę zoptymalizowanych płatności transgranicznych

GLEIF ponownie wskazuje, dlaczego jako jedyny powszechnie stosowany identyfikator na świecie kod LEI idealnie nadaje się, aby przyspieszyć transakcje transgraniczne, obniżyć ich koszty, a także zwiększyć ich transparentność i inkluzywność. GLEIF zachęca zwolenników LEI na całym świecie do zaangażowania się w konsultacje CPMI i okazania szerokiego poparcia dla LEI w ramach ISO 20022.

Stanowisko to jest zgodne z wcześniejszą ankietą branżową FATF, gdzie wielu respondentów opowiedziało się za szerszym przyjęciem LEI w odniesieniu do płatności transgranicznych, aby wspierać powszechną interoperacyjność, zmniejszenie kosztów i zwiększenie transparentności. Odpowiada to również „Wytycznym dotyczącym kontroli płatności ISO 20022”, opracowanym przez SWIFT, a zatwierdzonym przez PMPG i Wolfsberg Group, w których podkreślono, w jaki sposób identyfikator LEI może wspierać efektywne, ukierunkowane podejście do kontroli sankcji.

Biorąc pod uwagę wyraźne i szerokie korzyści wynikające z włączenia LEI do systemu komunikatów płatniczych, już teraz pojawiły się ruchy w kierunku wprowadzenia LEI na szczeblu krajowym. W grudniu 2020 r. Bank Anglii opublikował dokument „Polityka: Wdrożenie ISO 20022 – poprawa jakości danych w systemie CHAPS”, który potwierdził wprowadzenie LEI do standardu komunikatów płatniczych przy migracji do ISO 20022.

Z kolei chiński System Płatności Międzybankowych (CIPS) opracował „CIPS Connector”, aby jeszcze szerzej wykorzystywać LEI w transakcjach transgranicznych oraz ułatwiać transgraniczny handel i inwestycje. Każdy użytkownik CIPS Connector ma przypisany kod LEI, który służy do aktywacji narzędzia, a także stanowi obowiązkowy element w transakcjach biznesowych.

W Indiach Bank Rezerw Indii (RBI) zatwierdził LEI we wszystkich transakcjach płatniczych o łącznej wartości 500 milionów INR i większej realizowanych przez podmioty na potrzeby rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (RTGS) i krajowego elektronicznego transferu funduszy (NEFT). Od października 2022 r. wymóg ten został rozszerzony na transgraniczne transakcje kapitałowe oraz transakcje na rachunku bieżącym.

Wszystko to wskazuje na wyraźną szansę. Ponieważ branża pragnie przetrzeć szlak dla długoterminowego globalnego wdrożenia normy ISO 20022, zatwierdzenie LEI jako ustrukturyzowanego elementu danych jest zgodne z zaleceniami rady FSB, która zachęca do zwiększenia liczby odniesień do LEI w ramach płatności, a tym samym maksymalizacji korzyści dla infrastruktury rynku płatności, instytucji finansowych i przedsiębiorstw.

Link do konsultacji CPMI można znaleźć tutaj.

Publikowana przez GLEIF „seria wpisów na blogu LEI Lightbulb” ma za zadnie rzucać światło na to, jaka jest skala przyjmowania i promowania LEI w sektorze publicznym i prywatnym, w różnych lokalizacjach geograficznych i przypadkach użycia poprzez wskazywanie, którzy liderzy branżowi oraz które władze i organizacje są zwolennikami LEI oraz jaki mają w tym cel. Pokazując, w jaki sposób sukces wynikający z silnych podstaw regulacyjnych daje początek fali orędowników dalszej pracy nad regulacjami dotyczącymi LEI i dobrowolnego przyjęcia LEI w nowych i pojawiających się zastosowaniach, GLEIF ma nadzieję edukować w zakresie zarówno obecnych, jak i przyszłych potencjalnych korzyści, jakie „jedna globalna tożsamość” może dostarczyć firmom na całym świecie, niezależnie od sektora.

---